Mia avo rakontis tion al mi:
- Johano! Mia baptano!. Alvokis al Johano, lia najbara baptano.
- Kio okazas Manuelo?. Respondis Johano.
- Vidu unu el viaj kokinoj en la kokinejo!. Diris Manuelo.
La kokino iras tien kaj reen kiel frenezulino.
- Ŝajnas ke la kokino malsaniĝis, ĉu vi manĝos ĝin?. Diris Manuelo.
- Kompreneble, ne, ĝi povus malsanigi min.... Respondis Johano.
- Nu, donu al vi la kokinon, mi sendube mi manĝos ĝin!. Diris Manuelo.
- Konsentite. Diris Johano.
Post kelkaj tagoj okazis la samo almenaŭ tri foje pli, Johano jam estis tute priokupita pri la afero. Kiam li alvenis al la lokala trinkejo, li aŭdis la jenon:
- Certe, mia baptano Johano estas tre stulta, mi batas nokte liajn kokinojn kaj ili tuj freneziĝas, mi sciigas al li pri la malsano de liaj kokinoj kaj tuj mi petas la kokinojn kaj mi manĝas ilin kun plezuro! Ha ha! Li estas stulta!
Kiam Manuelo finigis tiun frazon lia baptano Johano alvenis al lia tablo kaj kriegis, donis fortan baton al la tablo kaj Manuelo foriris rapidege. La mano de Johano difektiĝis dum kelkaj monatoj kaj ilia rilato neniam estis riparita.
No comments:
Post a Comment