Entradas populares

Thursday, May 03, 2012

PRIMEROS EJERCICIOS


PRIMEROS EJERCICIOS
Sección de Estudio
Andrés J. Vigas
en Verda Stelo (monata gazeto). Redaktejo kaj administrejo: avenida Sur, nº 13. Caracas, Venezuela
Nº 2, Augusto 1912. Redaktoro: Andrés J. Vigas. Administranto: J. R. Vigas. Paĝo 15-16.

Cautivado por los progresos que ha hecho en todas las naciones la lengua auxiliar Esperanto, concebí una vez el propósito de extender su propaganda entre nosotros, seguro de que la notoria cultura intelectual de los venezolanos había de prohijar mi intento con el calor que naturalmente infunde uno de los adelantos más trascendentales de la civilización actual.

Al efecto, me propuse publicar un curso preliminar de esperanto que comprendiese los elementos suficientes paa revelar la belleza, sencillez y utilidad de la lengua y despertar el deseo de conocerla ampliamente; é hice imprimir entonces el primer cuaderno: “Manual P´ractico”, que aunque no es sino una cartilla de propaganda, no ha defraudado mis esperanzas, pues ha contribuido á formar el numeroso grupo de esperantistas venezolanos.

Al “Manual” debían seguir inmediatamente los ejercicios de aplicación de las reglas gramaticales; y aquí tropecé con la dificultad de que las imprentas locales carecían de los caracteres tipográficos necesarios para la escritura esperanta. Esta dificultad se había salvado en el “Manual” supliendo á la mano, en cada ejemplar, la deficiencia de los tipos; pero era insuperable al tratarse de los Ejercicios, donde es considerable el número de letras que llevan el acento esperanto. Así, pues, me ví obligado á suspender hasta mejor oportunidad la publicación de los cuadernos. Sirva esta explicación para satisfacer á los muchos esperantistas que me han manifestado sus naturales impaciencias sobre el particular.

Hoy, que después de constante diligencia poseo ya los caracteres tipográficos que faltaban, aprovecho las columnas de Verda Stelo para publicar los “Primeros Ejercicios”.

En ellos he seguido el orden y adoptado los ejemplos clásicos del Ekzercaro del doctor Zamenhof; bien que no me he limitado á proporcionar al principiante la práctica metódica de las reglas del “Manual”,. Sino que he creído conveniente ofrecerle un vocabulario lo más abundante posible; hacerle conocer algunas locuciones especiales de la lengua y revelarle de una vez la importante función de los afijos.

Para obtener de estos ejercicios el mayor provecho, recomiendo al estudiante que los traduzca cuidadosamente pro escrito, sin hacer uso de la clave, la cual no debe consultar sino para corregir la traducción luego que creyere haberla hecho á cabalidad. En seguida conviene hacer la traducción oralmente.

El vocabulario es indispensable aprenderlo muy bien de memoria. Para evidenciar esta necesidad he cuidado de no dar sino una sóla vez el significado de cada palabra.

Practíquese sin precipitación, aunque se invierta mayor tiempo, para afimar bien el fruto del estudio y para no contraer resabios que más tarde difícil corregir.


Por Esperanto


Por Esperanto
Marcelo Maldonado
Katolika pastro

en Verda Stelo (monata gazeto). Redaktejo kaj administrejo: avenida Sur, nº 13. Caracas, Venezuela
Nº 6, Decembro 1912. Redaktoro: Andrés J. Vigas. Administranto: J. R. Vigas. Paĝoj 12-13.

Dank' al disvolviĝo de internaciaj rilatoj ni estas enirintaj en la tempo de la mondeco.

La kleruloj kongesis de longe la utileco de dua lingvo komuna al la homaro.

Latino en povas esti tiu lingvo, ĉar ĝi estas tre malfacila, ĝia gramatiko malregula, malsimpla kaj plena da esceptoj.

Nenia nacia lingvo povas esti trudata al la homaro kiel komuna helpa interkomprenilo, ĉar la popolo kies lingvon oni akceptus kiel internacian, fariĝu potenca kaj baldaŭ estus la mastro de la mondo.

Esperanto tiel mirinde elpensita kaj tiel regule konstruita, kontentigas ĉiujn kondiĉojn postulatajn de tiu dua lingvo.

La ĉiujaraj Kongresoj de la lingvo Esperanto jam pruvis ke la Zamenhofa lingvo certigas la plenan interkompreniĝon de ĉiuj kiuj ĝin parolas, kiu ajn estas ilia aparta nacia lingvo.

La esperantista mondo jam tre multenombra disvastiĝas ĉie kaj ĝia organizado estas kompleta.

La registaroj komencis interesiĝi je la lingvo Esperanto kaj helpas ĝian instruadon.

Esperanto estas utiligata de Komerco al al kiu faras grandajn servojn.

Scienco trovas en ĝi facilan ilon esti tute internacia, kiel devas esti laŭ opinion de ĉiuj.

Dank' al Esperanto la literaturo de ĉiu popolo estos pli facile konata kaj ŝatata de tutaj aliaj popoloj,.

Bonfaradaj laboroj, tiaj kiaj Ruĝa Kruco kaj la Helpo al la Blinduloj, utiligas Esperanton.

La enkonduko do de unu neŭtrala internacia lingvo en la mondon estas afero vere tutmonda.

Esperanto ebligos en proksima estonteco grandegan reformon de la edukado, anstataŭigante inde ĉiujn antikvajn kaj novajn lingvojn, kiuj tiel premas hodiau la junularon de la tuta civilizita mondo, okupante tiom da multekosta tempo, necesa por la akirado de vere utilaj kaj uzeblaj sciaĵoj en la vivo.

Laboradu ni do por Esperanto.

A la bela sekso


A la bela sekso (dediĉita al fraŭlino Palmira Ovalles)
J. Álvarez Pérez
Delegito de UEA.

en Verda Stelo (monata gazeto). Redaktejo kaj administrejo: avenida Sur, nº 13. Caracas, Venezuela
Nº 6, Decembro 1912. Redaktoro: Andrés J. Vigas. Administranto: J. R. Vigas. Paĝo 12.

La tutmonda esperantista movado, kiu rapide kreskas en ĉiuj landoj, spite la multego de skeptikuloj kaj kontraŭuloj, kiuj ĉiuloke prokrastas ĝian finan venkon, sin etendas paŝo post paŝo pligrandigante pli kaj pli landlimojn de Esperantujo.

La plej bela parto de l' homaro, la virinoj, ĉiam pretaj esti la flagportantoj de ĉiuj noblaj kaj progresigaj ideoj, jen artaj, jen sciencaj aŭ filantropiaj, en povis lasi senatente la ĉiamkreskan marŝadon de nia movado esperantista, kies batalalvoko, laŭ frazo de nia majstro Dro. Zamenho, estas: ĉiam antaŭen! Ĉiulandaj esperantistaj virinoj propigis ĝin al si, kaj farinte de ĝi sian propran aferon, en laboras, sed laboregas por diskonigi la helpan lingvon, en laborante por, sed per esperanto, kiel facile tion elmontras la jam multaj internaciaj virinasocioj, el kiu ni nur citu la “Virinan Fakon” de la Universala Esperanto-Asocio, kies progreson ni facile konstatos per ĉiujara pligrandigo de ĝiaj membroj.

En nia patrujo estas jam la unuaj esperantistinoj, kiuj certe estos la dissemantinoj de la esperanta semo, semo kiun ili poste zorgu, por ke ĝi en pereŭ kaj ĝiaj floroj en velku pro la glaciaj ventetoj de l' indiferenco.

Esperantistinoj, komencu vian laboron, viaj veksignoj en estos rozoj nek diantoj, sed dornoj kaj malagrablaĵoj; prenu a flagon kaj senlace marŝu, kiel nia devizo diras: ĉiam antaŭen!