DANKON AL LA VIVO

DANKON AL LA VIVO

(Gracias a la vida)

Violeta Parra

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la du okuloj, kies vidkapablo

helpas min distingi, nigron de la blanko

kaj la stelojn brilajn en la ĉielalto

kaj la amaton mian en la homamaso.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la du oreloj, kies aŭdovasto

kaptas tagon, nokton, grilojn kaj birdkantojn,

batojn kaj turbinojn, bojojn kaj pluvfalojn

kaj la voĉon mildan de la koramato.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la voĉdonaco kaj la literaro,

kiuj donis vortojn al la pensimago,

panjo, amiko, frato kaj la luma pado,

kiun laŭiras lante la amata paŝo.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la longaj vojoj kaj la piedlaco.

Ili min kondukis al urboj kaj vilaĝoj,

bordoj kaj dezertoj, valoj kaj montaroj

kaj al via domo, korto kaj loĝstrato.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la kor’ sentema al la homaj agoj.

Tremas ĝi vidante homajn cerbumaĵojn

tremas ĝi vidante la malbonovaston,

tremas ĝi vidante vian okulklaron.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto,

pro la rid’ kaj ploro, kiuj pro la kvanto

distingigas ĝojon de malĝojoplanto,

tiujn da substancojn de ĉiu mia kanto

kaj de via kanto, tutegala kanto,

kaj de ĉies kanto, tiu sama kanto.

Dankon al la vivo, la riĉaĵdonanto…

Tradukis: Franko Luin